Meus amigos (creo que xa nos podemos chamar así) podemos facer un percorrido polas papadelas que nos uniron como tal.
Eu comezo polos comezos da nosa andaina alá polos agostos do ano pasado.
Daquela... cando a Maruxa tiña o pelo corto e o Ancho tiña máis pelo, inda estabamos todos un pouco intimidados, bueno, os que inda entraramos facía 15 días. É dicir, a Maruxa, a Chandri e eu. O Ángel xa estaba máis metido, "ise non ten verjoña ninjunha" e non lle fixo falta relacionarse coma a nós.
En fin, que sodes mija de pan e ensejidiña collemos confiansas...MARTINA
No hay comentarios:
Publicar un comentario